Bebeklik döneminde gelişimsel birçok yeti kazanan çocuk, bir sonraki dönem olan 3 ila 6 yaş arasını kapsayan, oyun çağına ulaşır. Çocuğun önceki dönemden edinmiş olduğu yürüme ve konuşma gibi kazanımları, ruhsal değerlendirmede hekime önemli katkılarda bulunur.
Yürüme yetisi çocuğun annesinden (yakınlarından) ayrılabilmesini ve çevresindeki nesneleri araştırabilmesini sağlar. Ayrıca , edinmiş olduğu zihinsel ve motor becerilerini deneyerek, sınayarak geliştirmeye ve pekiştirmeye çalışır. Bu dönemde çevresindeki tüm nesneler ilgisini çeker. Bir ip parçası , tek kollu ya da suratı asık bir oyuncak bebeği oyun için yeğlemesinin bir nedeni olabilir.
Konuşma yetisiyle çevresinde olup biteni nasıl algıladığını, kendisinin neler düşündüğünü ve hissettiğini ifade etmesi mümkün olur. Ne istediğini ,ne istemediğini söze dökebilir. Ruhsal değerlendirme sürecinde, 4 yaşındaki bir kız çocuğu görüşme odasına girer girmez ‘’Biz babaannemden geliyoruz. Babam çalışıyor. Çok uzakta. Annem çooook uzakta’’ dediğinde kendisinin ortamı ve önemli nesneleri ile ilişkileri konusunda çok değerli ipuçları vermişti. Çocuğun yaptığı ve söylediği her şeyin kendisine göre bir nedeni ve anlamı vardır. 3-6 yaş arasındaki çocuğu anlamak için, düşünce biçiminin yetişkininkinden farklı olduğunu akılda tutmak gerekir.
